Nie ulega wątpliwości, że podatek u źródła jest podatkiem, który w praktyce wywołuje u podatników wiele wątpliwości. Jest to zupełnie uzasadnione, bowiem „odszyfrowanie” tego podatku wymaga od nas analizy zarówno krajowych przepisów ustawy o podatku dochodowym, jak i – co do zasady – umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W dzisiejszym artykule skupimy się na kwestii opodatkowania nabycia usług reklamowych z Google.
Przedmiot opodatkowania, czyli kiedy może wystąpić obowiązek poboru w WHT
Na wstępie należy wskazać, że podatek u źródła jest zryczałtowanym podatkiem dochodowym, który występuje zarówno w ustawie o PIT, jak i w ustawie o CIT. Ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie trzech stawek podatku zależnych od przedmiotu transakcji (10, 19 i 20%). Opodatkowaniu podlegają osiągane na terenie Polski przez zagraniczne podmioty przychody pochodzące, w szczególności, z odsetek, należności licencyjnych, dywidend oraz usług niematerialnych.
Polski podmiot, wypłacając zagranicznemu kontrahentowi należności z powyższych tytułów, może mieć obowiązek poboru podatku u źródła.
Usługi niematerialne, czyli co?
Zgodnie z przepisami ustaw podatkowych do katalogu usług niematerialnych zaliczamy następujące świadczenia:
a. doradcze,
b. księgowe,
c. badania rynku,
d. usług prawnych,
e. usług reklamowych,
f. zarządzania i kontroli,
g. przetwarzania danych,
h. rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu,
i. gwarancji i poręczeń,
oraz świadczenia o podobnym charakterze. Co istotne, stawka podatku u źródła wynosi tutaj 20%.
Zgodnie z powyższym, do usług podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła zalicza się m.in. usługi reklamowe nabywane od Google (w szczególności Google Ads, Google AdWords).
Czy polski podmiot każdorazowo ma obowiązek poboru podatku u źródła z tytułu nabycia usługi reklamowej od Google?
Odpowiedź brzmi – „nie” i to właśnie w tym miejscu większość podatników napotyka problem z dalszą interpretacją przepisów. Polski podmiot, co do zasady, nie pobierze podatku, pomimo że przedmiotowe usługi reklamowe są przedmiotem opodatkowania podatkiem u źródła.
Polski ustawodawca w treści ustawy o PIT/CIT odnosi się bowiem do konieczności uwzględnienia regulacji wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które Polska zawarła z innymi krajami. Pełen wykaz tych umów dostępny jest na stronie rządowej dostępnej pod tym linkiem. Aby móc zastosować przepisy tych umów, polski podmiot musi pozyskać certyfikat rezydencji podatkowej swojego kontrahenta – w tym przypadku Google.
Po pozyskaniu certyfikatu rezydencji podatkowej należy przystąpić do analizy przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Google jest podmiotem, którego miejsce rezydencji podatkowej znajduje się w Irlandii, zatem zastosowanie znajdzie umowa zawarta między Polską a Irlandią.
Usługi niematerialne na gruncie tej umowy zaliczane są do kategorii „zysków przedsiębiorstw”, a zgodnie z przepisami umowy:
Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie […].
Podsumowując – pozyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej Google może uchronić polski podmiot przed poborem podatku u źródła. Należy jednak pamiętać również o dochowaniu należytej staranności.
Obowiązki informacyjne
Brak obowiązku poboru podatku nie zwalnia z konieczności wypełnienia obowiązków informacyjnych. Polski podmiot ma bowiem obowiązek złożenia IFT-2R w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłaty należności. W przypadku podmiotów, których rok podatkowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym termin na złożenie IFT-2R upłynie zatem z końcem marca.
Jesteśmy świadomi, że pobór podatku u źródła może być w praktyce kłopotliwy. Dlatego też, jeżeli mają Państwo pytania w zakresie podatku u źródła, pozostajemy do Państwa dyspozycji.
