Menu
Wiedza

Uproszczenie typu safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej 

03.08.2023-Staniek&Partners

Uproszczenie typu safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej

Regulacje dotyczące cen transferowych nakładają na przedsiębiorców liczne obowiązki wynikające z przeprowadzania transakcji między podmiotami powiązanymi. Istnieją jednak również takie regulacje, których celem jest uproszczenie tych obowiązków. Dziś przyjrzymy się tak zwanej „bezpiecznej przystani” dla usług o niskiej wartości dodanej.

O mechanizmie safe harbour – przed czym chroni bezpieczna przystań?

Mechanizm bezpiecznej przystani (ang. safe harbour) został opisany w wytycznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) już w 2017 roku. W Polsce funkcjonuje od 1 stycznia 2019 roku. Dotyczy transakcji o charakterze nieskomplikowanym i rutynowym, które nie powodują istotnego ryzyka zaniżenia dochodu, a zatem nie wymagają dodatkowego wykazania ich rynkowości. Polega to na możliwości stosowania uproszczonych zasad rozliczeń w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi, co służy ochronie przed zakwestionowaniem rynkowości transakcji przez organy podatkowe. W konsekwencji skorzystania z tego uprawnienia, organ odstępuje od określania dochodu lub straty podatnika w chronionym zakresie. Sam podatnik nie ma z kolei obowiązku przygotowywania lokalnej dokumentacji cen transferowych, nawet jeśli wartość transakcji przekroczy próg dokumentacyjny, który w przypadku usług wynosi 2 mln PLN.

Uproszczenie dla wybranych – jaka usługa może zacumować w bezpiecznej przystani?

Usługi, których może dotyczyć uproszczenie typu safe harbour zostały wymienione w załączniku nr 6 do Ustawy o CIT, są to między innymi świadczenia:

  • w zakresie księgowości, finansów przedsiębiorstwa, podatków i audytu,
  • związane z zasobami ludzkimi,
  • informatyczne,
  • dotyczące komunikacji oraz promocji,
  • prawne,
  • administracyjno-biurowe.

Warto zwrócić uwagę na fakt, iż każda z wymienionych kategorii usług została dodatkowo opisana w szczegółowym wykazie świadczeń zawierającym również określenie „usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej”. Oznacza to, że mamy do czynienia z katalogiem otwartym więc to podatnik jest zobowiązany do wykazania takiego podobieństwa na etapie kwalifikacji świadczeń do usług o niskiej wartości dodanej.

Ponadto zgodnie z art. 11f ust. 1 i 2 ustawy o CIT usługi muszą spełniać łącznie następujące warunki:

  • mają charakter usług wspomagających działalność gospodarczą usługobiorcy
  • nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych,
  • wartość tych usług świadczonych przez usługodawcę na rzecz podmiotów niepowiązanych nie przekracza 2% wartości tych usług świadczonych na rzecz podmiotów powiązanych i niepowiązanych,
  • nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę, z wyłączeniem transakcji refaktur pomiędzy podmiotami powiązanymi jeśli rozliczenie to następuje bez uwzględniania marży lub narzutu zysku, jest niezwłoczne i nie ma związku z inną transakcją kontrolowaną,
  • narzut na kosztach tych usług został ustalony przy wykorzystaniu marży transakcyjnej netto albo metody koszt plus i wynosi nie więcej niż 5% kosztów w przypadku nabycia usług, ale nie mniej niż 5% kosztów w przypadku świadczenia usług,
  • usługodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (czyli w tzw. „raju podatkowym”),
  • usługobiorca posiada kalkulację obejmującą następujące informacje:
  • rodzaj i wysokość kosztów uwzględnionych w kalkulacji,
  • sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla wszystkich podmiotów powiązanych korzystających z usług,
  • opis transakcji, w tym analizę funkcji, aktywów i ryzyka

Komplikacje w uproszczeniu

Korzystając z uproszczenia typu safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej należy mieć na uwadze regulacje zawarte w art. 11s ust. 2 Ustawy CIT. Stanowią one, iż w sytuacji gdy wystąpią okoliczności wskazujące na prawdopodobieństwo niespełnienia warunków uprawniających do skorzystania z uproszczenia, organ podatkowy ma prawo zwrócić się z żądaniem sporządzenia i przedłożenia lokalnej dokumentacji cen transferowych niezawierającej analizy porównawczej lub analizy zgodności dla wskazanych przez organ podatkowy transakcji kontrolowanych w roku podatkowym, w terminie 30 dni od dnia doręczenia takiego żądania. Warto zatem pozostawać w kontakcie ze specjalistami w dziedzinie cen transferowych.

Jak możemy Państwu pomóc?

Jeśli są Państwo zainteresowani, aby dowiedzieć się więcej na temat safe harbour zapraszamy do kontaktu z zespołem cen transferowych pod adresem: cenytransferowe@staniekandpartners.com