To nie musi się wykluczać
Ulga badawczo-rozwojowa (tzw. „ulga B+R”) to jedno z ciekawszych narzędzi w obszarze podatków dochodowych, jakie zostało wprowadzone w ostatnich latach. Pozwala ono na znaczącą optymalizację podatkową działalności gospodarczej i jest przeznaczona właściwie dla wszystkich przedsiębiorców, którzy wprowadzają nowe produkty na rynek albo ulepszają już istniejące, niezależnie od tego w jakich warunkach są one prowadzone – liczy się postęp nawet w mikroskali jaką jest własna firma. Nie jest konieczne wdrażanie innowacyjnych projektów na skalę kraju.
Mechanizm stosowania ulgi B+R polega na tym, że przedsiębiorca ma prawo odliczenia od podstawy opodatkowania (dochodu) koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową. De facto, obniżamy więc podatek dwukrotnie – najpierw na poziomie kosztów uzyskania przychodu „standardowych” – wtedy zamieniamy nasz przychód w dochód, a następnie obniżamy dochód o koszty kwalifikowane, co może przełożyć się na konkretne oszczędności.
Zamknięty katalog tychże kosztów określają stosowne przepisy ustawy o CIT (art. 18d) oraz ustawy o PIT (art. 26e). Co można odliczyć? Na przykład wydatki związane z wypłatą wynagrodzenia dla pracowników i zleceniobiorców, koszt nabycia sprzętu specjalistycznego, czy tez koszt sporządzenia opinii czy uzyskania i utrzymania patentów.
Czy wynagrodzenie za czas urlopu dla pracownika może być zakwalifikowane jako koszt kwalifikowany?
Odnośnie pierwszego z elementów pojawiła się kontrowersja – czy wynagrodzenie za czas urlopu dla pracownika może być zakwalifikowane jako koszt kwalifikowany w rozumieniu przepisów o uldze B+R? Organy skarbowe stawały na stanowisku, że dla dopuszczalności zaliczenia wynagrodzenia jako kosztu kwalifikowanego niezbędne jest, aby wynagrodzenie było płacone za czas spędzony na wykonywaniu zadań związanych z pracami badawczo-rozwojowymi.
Na szczęście dla podatników sądy administracyjne słusznie zwracały uwagę na to, że wynagrodzenie za czas urlopu, choroby lub innej usprawiedliwionej nieobecności przysługuje pracownikom na podstawie Kodeksu Pracy, a wynagrodzenie to stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT – co za tym idzie, brak jest podstaw do tego, aby takie wynagrodzenie, związane z absencją urlopową lub chorobową pracownika było wykluczone z możliwości uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT (oraz analogicznie: art. 26e ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT).
Wyrok z dnia 19 czerwca
Na takim stanowisku stanął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (por. wyrok z dnia 19 czerwca 2019 roku, sygn. akt: III SA/Wa 2665/18), ale także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (por. wyrok z dnia 13 lutego 2019 roku, sygn. akt: I SA/Sz 835/18), którego wyrok został utrzymany w mocy niedawnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2021 roku (sygn. akt: II FSK 1038/19). Miejmy nadzieję, że wydanie tego wyroku ostatecznie przekona organy skarbowe do stanowiska zajętego w orzecznictwie, które należy ocenić nie tylko jako korzystne dla podatników – ale przede wszystkim jako spójne systemowo.
Jeżeli zastanawiają się Państwo nad wdrożeniem w swoim przedsiębiorstwie ulgi B+R, zapraszamy do kontaktu. Z chęcią ocenimy, czy w Państwa firmie można bezpiecznie zastosować ulgę B+R – a jeśli tak, to w jakim zakresie i co najważniejsze: ile można zaoszczędzić.